Deze taalfouten maak je nooit meer.

De een ergert zich enorm aan taalfouten. De ander zegt: “Ik weet toch wat er bedoeld wordt. Waar maak je je druk om?”

Ik behoor bij de eerste groep. Er zijn veel benamingen voor personen die bij deze groep horen: taalneuroot, taalfreak, taalpolitie en ja, zelfs taalnazi. Ik vind het nogal wat om een van deze benamingen te krijgen. Want waarom is het zo erg als je vindt dat teksten zonder fouten geschreven moeten worden? Teksten zonder fouten tonen naar mijn mening juist meer bekwaamheid en professionaliteit aan.

Stel: je schrijft een sollicitatiebrief voor een baan op kantoor en er zit een taalfout in. Reken maar dat je op het stapeltje ‘afwijzen’ komt te liggen. En ja, ook als je solliciteert voor een baan als, ik noem maar wat, vrachtwagenchauffeur, schoonmaker, stratenmaker is een foutloze sollicitatiebrief van belang. Je hebt immers altijd te maken met de Nederlandse taal.

Nog een voorbeeld: je bent een professioneel coach en je hebt een e-book geschreven waar taalfouten in staan. Het doet uiteraard niets af aan je kennis op je gebied van coachen, maar het zet wel vraagtekens bij je professionaliteit. Als je al niet de moeite wilt nemen om een foutloos e-book te schrijven, wat zegt dit dan over de moeite die je in je coachtraject steekt?

Oké, deze voorbeelden zijn misschien wat kort door de bocht, maar het zet je op zijn minst aan het denken.

De zes taalfouten die het meest voorkomen

Om je alvast op weg te helpen staan hieronder zes meest voorkomende taalfouten. Als je deze nu goed uit je hoofd leert en nooit meer maakt, ben ik al een aardig eind op weg in mijn missie om taalfouten de (Nederlandse) wereld uit te helpen.

Me / mijn

Hoe vaak zie je het niet staan: “Me moeder vertelde me laatst…” of “Ik ben samen met me dochter gaan winkelen”.

Niet meer doen. “Mijn moeder vertelde me laatst…” en “Ik ben samen met mijn dochter gaan winkelen.”

“Me” is dus geen bezittelijk voornaamwoord!

Sowieso

Dit woord wordt op heel veel manieren door iedereen geschreven: zoiezo, sowiezo, zowieso, soeiso, zowiezo, sowiezo.

En de enige echte juiste manier is: sowieso.

Noteer het in je notitieboek. Plak het op je voorhoofd. Schrijf het op je hand. Maakt mij niet uit MAAR DOE HET NOOIT MEER FOUT. 😊

U/uw of jou/jouw

Wanneer plak je nu een ‘w’ achter de woorden ‘u’ en ‘jou’?

Je plakt de ‘w’ erachter als deze woorden een als bezittelijk voornaamwoord worden gebruikt. In het andere geval (dus zonder ‘w’) is het een persoonlijk voornaamwoord.

Dus:

“Ik reed in de auto van u” en “Ik reed in uw auto”

“De fiets is van jou” en “Het is jouw fiets”

Dan/als

Ook deze woorden worden heel vaak door elkaar gebruikt. Hieronder leg ik het voor je uit.

Als er sprake is van een ongelijke vergelijking gebruik je het woord ‘dan’:⁠
⁠”De directeur verdient meer dan zijn secretaresse”.⁠

Als er sprake is van een gelijkwaardige vergelijking gebruik je het woord ‘als’:⁠

“De secretaresse verdient evenveel als de project-assistent”⁠

En zinnen zoals “hij is groter als me broer” zijn vanaf nu verboden hè. Dat snap je wel 😉.

na/naar

Ook deze woorden worden niet altijd goed gebruikt. En dat is eigenlijk niet altijd raar. Je hoort de ‘r’ namelijk niet altijd. Bijvoorbeeld bij ‘naar aanleiding van’ kan ik me zo voorstellen dat je de ‘r’ niet hoort en dus ook ‘na aanleiding van’ schrijft.
‘Na’ drukt echter altijd een volgorde uit.

Dus:

“De een na de andere kegel viel om”

“Na het kijken van de reclame kocht ik het product direct”

Er zijn nog meer combinaties waarbij alleen ‘naar’ juist is. Denk maar aan:

al naar gelang (‘naarmate’), naar mijn idee (‘volgens mij’), naar mijn mening (‘volgens mij’), naar verhouding (‘vergeleken met …’), naar verwachting, het naar zijn zin hebben.

Hen/hun

De laatste in deze reeks staat eigenlijk bij mij met stip bovenaan (of eigenlijk een gedeelde eerste plaats met me/mijn).

Hen => bij personen (bijvoorbeeld: ik geef het boek aan hen).⁠
Hun => bij bezit (bijvoorbeeld: ik geef hun boek door aan mijn vriendin).⁠
⁠
Altijd fout is om ‘hun’ als hoofdpersoon te gebruiken.

Schrijf dus noooooit, maar dan ook echt nooooit:

“Hun hebben een leuke hond”

JE BEGINT EEN ZIN NAMELIJK NOOIT MET ‘HUN’!!!!

Oké, dat is eruit…. En heb je nu geen tijd of geen zin om al deze regeltjes te onthouden. Laat mij je teksten dan checken. Je vindt meer informatie op deze pagina. Wil je eerst even kennismaken? Plan een gratis klikgesprek in.